واکنش به جا و به موقع پادشاهی خواهان نسبت به حکم اعدام توماج صالحی یک پیام بسیار مهم داشت.
پادشاهی‌خواهان با حمایت‌ خود از توماج صالحی سیلی محکمی به چپ‌های وابسته به رژیم زدند.
به این صورت که ما با حمایت خودمان از توماج نشان میدهیم که ما برای آزادی ایران و تمام فرزندان ایران مبارزه میکنیم و خواستار حذف تفکر رقیب نیستیم. به دموکراسی معتقد هستیم.
ما معتقد هستیم که در فردای ایران تمام گروه‌های سیاسی حق حیات دارند و میتوانند بدون در نظر گرفتن گرایش سیاسی آنها (تا زمانی که مغایر با قانون اساسی نباشد)، فعالیت کنند.
اما چپ‌ها و اصلاح‌طلبان صادراتی عکس این موضوع عمل میکنند.
۱-آنها فقط برای ایدئولوژی خودشان مبارزه میکنند و دقیقاً مثل جمهوری اسلامی ،ایران اصلاً برای آنها مهم نیست و ایدئولوژی خود و منافع حزبی‌ را بر منافع ملی ترجیح می‌دهند.
اصولاً تمام ایدئولوژی‌ها، چه ایدئولوژی دینی مثل جمهوری اسلامی چه ایدئولوژی سیاسی مثل چپ‌ها و مجاهدین با دموکراسی فاصله‌ی بسیار زیادی دارند و اگر این گروه‌ها دم از دموکراسی می‌زنند فقط در حد ادعا باقی خواهد ماند و به مرحله‌ی عمل نمی‌رسد.
۲- آنها به صورت انتخابی از زندانیان سیاسی حمایت میکنند یعنی زندانیان جریان مخالف را کاملاً بایکوت میکنند و با استفاده از لابی‌های خود در رسانه‌ها، تلاش میکنند تا نامی از زندانیان سیاسی با تفکر مخالف برده نشود و رسانه ها اخبار جریان رقیب را پوشش ندهند.
۳- این گروه‌ها از همین امروز در حال حذف جریان مخالف هستند، از بایکوت خبری گرفته تا عدم حمایت از زندانیان پادشاهی‌خواه. حالا فرض کنید این گروه‌ها بعد از سرنگونی جمهوری اسلامی قدرت را در دست بگیرند، بدون شک با توجه به رفتار امروز آنها بیش از نیمی از جمعیت ایران را بایکوت می‌کنند و تحت فشار قرار خواهند داد..
همچنین این حرکت حمایتی پادشاهی‌خواهان از توماج صالحی، یک پیام بسیار روشن هم برای سیاستمداران خارجی داشت. اینکه از این به بعد اگر واقعاً به دنبال استقرار دموکراسی در ایران هستند، از چه گروهی حمایت کنند که تضمین کننده این دموکراسی باشد؟
از گروهی ایدئولوژیک که الفبای دموکراسی را نمی‌داند و در حال حذف و بایکوت جریان رقیب است حمایت کنند، یا از گروهی که تفکر سیاسی افراد برای آنها مهم نیست و به کل کشور با یک چشم نگاه میکنند و از همین امروز نه تنها حرف از دموکراسی می‌زنند، بلکه در عمل هم این دموکراسی را اجرا میکنند؟
پس دوستان عزیز، همیشه به مسائل از دریچه‌ی سیاست نگاه کنید و از واکنش های احساسی پرهیز کنید تا در دام پروپاگاندای رژیم قرار نگیرید.
ما پیروزیم، پاینده ایران
جاوید شاه
سروش مرادی
ششم اردیبهشت ۲۵۸۳